Feldkirch: Το φθινοπωρινό συμπόσιο προωθεί την κοινότητα και τη συνοδικότητα!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Το φθινοπωρινό συμπόσιο πραγματοποιήθηκε στον Γκέτζη στις 4 Σεπτεμβρίου 2025, με επίκεντρο τη συνοδικότητα και την κοινότητα στην εκκλησία.

Am 4. September 2025 fand das Herbstsymposion in Götzis statt, fokussiert auf Synodalität und Gemeinschaft in der Kirche.
Το φθινοπωρινό συμπόσιο πραγματοποιήθηκε στον Γκέτζη στις 4 Σεπτεμβρίου 2025, με επίκεντρο τη συνοδικότητα και την κοινότητα στην εκκλησία.

Feldkirch: Το φθινοπωρινό συμπόσιο προωθεί την κοινότητα και τη συνοδικότητα!

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2025, το εκπαιδευτικό κέντρο St. Arbogast στον Γκέτζη ήταν ο χώρος για το φθινοπωρινό συμπόσιο της Καθολικής Εκκλησίας του Vorarlberg, το οποίο είχε τον αποκαλυπτικό τίτλο «Το ανήκειν και η κοινότητα ως πρόκληση και υπόσχεση». Αυτή η εκδήλωση σηματοδότησε την έναρξη του ποιμαντικού έτους 2025/26 και πρόσφερε μια πλατφόρμα για εις βάθος συζητήσεις σχετικά με τις μελλοντικές προκλήσεις και ευκαιρίες της εκκλησίας.

Αξιομνημόνευτοι ομιλητές, όπως η μελλοντική ποιμαντική διευθύντρια της Επισκοπής του Feldkirch, Petra Steinmair-Pösel, και ο ηγέτης της κοινότητας του Bregenz, Thomas Berger-Holzknecht, μοιράστηκαν τις ιδέες τους. Ο Επίσκοπος Μπένο Έλμπς τίμησε την τελευταία λειτουργία και έστειλε το ποιμαντικό προσωπικό σε λειτουργία, κάτι που ήταν μια συγκινητική στιγμή για πολλούς συμμετέχοντες. Ο Hans Rapp, επικεφαλής της ομάδας Ανθρώπινου Δυναμικού και Ανάπτυξης, μίλησε για μια «δυναμική ταυτότητας» που θεωρείται καθοριστική μεγα-τάση για την εκκλησία.

Η κοινότητα ως βασικό θέμα

«Ταυτότητα χωρίς κοινότητα δεν υπάρχει», δήλωσε ο Rapp, υπενθυμίζοντας στους παρευρισκόμενους ότι η κοινότητα πρέπει πάντα να βρίσκεται εκ νέου. Οι ιδέες αυτές αντικατοπτρίζουν την ανάγκη να ενισχυθεί η εκκλησιαστική συνύπαρξη όχι μόνο σε περιόδους κρίσης, αλλά και στην καθημερινότητα. Ο Steinmair-Pösel περιέγραψε τη συνοδικότητα ως την «καρδιά ενός νέου εκκλησιαστικού στυλ» που είναι ανοιχτή, περιεκτική και επικεντρωμένη στην αποστολή του Ιησού. Επισήμανε ότι συνοδικότητα δεν σημαίνει ελευθερία από συγκρούσεις, αλλά ενσαρκώνει τον κοινό αγώνα για το θέλημα του Θεού.

Με βάση τις τρέχουσες κοινωνικές εξελίξεις, η Berger-Holzknecht συζήτησε την αυξανόμενη τάση για απομόνωση σε κοινωνικές φούσκες. «Η διαφορετικότητα αυξάνεται, αλλά πολλοί αποσύρονται», σημείωσε εύστοχα. Αυτό υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να ζούμε ενεργά την κοινότητα και να μην την παρουσιάζουμε απλώς ως μια κενή φράση.

Πρακτικές ασκήσεις και πνευματικές συνομιλίες

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του φθινοπωρινού συμποσίου ήταν οι πρακτικές ασκήσεις σε μικρές ομάδες στις οποίες εξασκήθηκε η μέθοδος της πνευματικής συνομιλίας. Αυτή η μορφή διαλόγου έχει σκοπό να βοηθήσει όλους τους συμμετέχοντες να αναγνωρίσουν τα σημεία των καιρών και να τα ερμηνεύσουν σε ένα πλαίσιο αλληλεγγύης. Ο Steinmair-Pösel συνόψισε την ουσία: «Η συνοδικότητα είναι μια πνευματική στάση που διδάσκει την αναγνώριση του Λόγου του Θεού στους άλλους».

Το ζήτημα της συνοδικότητας ξεπερνά τα όρια της επισκοπής Feldkirch και αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας που ξεκίνησε ο Πάπας Φραγκίσκος. Το επίκεντρο είναι η πρόσκληση στη Σύνοδο των Επισκόπων στις 9 και 10 Οκτωβρίου 2021 στη Ρώμη. Εδώ αναλογιζόμαστε τον δρόμο της συνοδικότητας για να θεωρήσουμε την κοινότητα, τη συμμετοχή και την αποστολή ως κεντρικά στοιχεία της εκκλησίας στην τρίτη χιλιετία. Αυτό το έργο έχει σκοπό να εμπλέξει ενεργά όλα τα μέλη του λαού του Θεού και να ενισχύσει τις υπάρχουσες ευκαιρίες συμμετοχής, όπως αναφέρθηκε επίσης από το kath.net.

Η συνοδικότητα θεωρείται ως μια συστατική διάσταση της Εκκλησίας, η οποία έχει τις ρίζες της στο πλαίσιο της Β' Συνόδου του Βατικανού. Σε μια ολοκληρωμένη διαδικασία ακρόασης και διαβούλευσης, τα αποτελέσματα θα πρέπει να τεκμηριωθούν και να κατανοηθούν ώστε να διαμορφωθεί η εκκλησία ως προφητικό σημάδι για την ανθρωπότητα.

Το φθινοπωρινό συμπόσιο στο Vorarlberg όχι μόνο έδωσε τοπικές παρορμήσεις, αλλά αποτελεί επίσης μέρος μιας παγκόσμιας αλλαγής εντός της Καθολικής Εκκλησίας. Οι προκλήσεις για την κοινότητα και την ταυτότητα της εκκλησίας είναι ξεκάθαρες: το να περπατάμε μαζί και η ενεργή συμμετοχή όλων είναι απαραίτητα για να είμαστε μια ισχυρή και φιλόξενη εκκλησία σε έναν όλο και πιο περίπλοκο κόσμο.