Πράσινο καθαρισμό γατόψαρο σκοντάφτων: μνήμη των θυμάτων του ναζιστικού καθεστώτος

Πράσινο καθαρισμό γατόψαρο σκοντάφτων: μνήμη των θυμάτων του ναζιστικού καθεστώτος

Wels, Österreich - Τα πράσινα από τα Wels και Welsland αφιερώθηκαν στη φροντίδα της κουλτούρας της μνήμης στις 11 Ιουνίου 2025 και καθαρίστηκαν έξι εμπόδια στην πόλη. Αυτές οι μικρές αλλά σημαντικές ορειχάλκινες πλάκες στο έδαφος θυμίζουν τις τραγικές μοίρες των διωγμένων και δολοφονημένων ανθρώπων κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εποχής. Αυτές οι τοποθεσίες μνημείων τοποθετούνται σε συνολικά τέσσερις τοποθεσίες σε WELS, οι οποίες έχουν παραμεληθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο εκκινητής αυτής της εκστρατείας καθαρισμού ήταν ο Ralph Schallmeiner, εκπρόσωπος της Green District για το Wels-Land. Τόνισε τη σημασία της ορατότητας αυτών των λίθων για να πείσει τους περαστικούς -να σταματήσει και να σκεφτεί. "Τα εμπόδια είναι αναπόσπαστο μέρος της πόλης μας και κερδίζουν την προσοχή μας", λέει ο Schallmeiner.

Το γεγονός για την εκστρατεία καθαρισμού ήταν η 80η επέτειος από το τέλος του ναζιστικού καθεστώτος, μια σημαντική στιγμή για να θυμηθούμε τα σκληρά αδικήματα. Η Claudia Weitzenböck, ο Markus Faber και ο Dominik Maurer συμμετείχαν επίσης στην εκστρατεία. Μαζί δεν θέλουν μόνο να φροντίζουν τη φροντίδα, αλλά και να καθαρίζουν τακτικά τα εμπόδια και να θέσουν ένα σημάδι ενάντια στο ξεχνώντας.

Οι ιστορίες πίσω από τα εμπόδια

Οι μοίρες των ανθρώπων στους οποίους τα εμπόδια είναι συγκλονιστικά:

• Knorrstrasse: Klara, Ernestine και Elfriede Grünberg, Εβραίος Welserinnen, δολοφονήθηκαν σε Maly Trostinez και Izbica το 1942.
• Goethestrasse 21: Karl Ammer, ένας κομμουνιστικός μαχητής αντίστασης, βρήκε θάνατο το 1945 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Mauthausen.
• Ο Stefan-Fadinger-Straße 7: ο πατέρας Paulus Wörndl, καθολικός αντίπαλος του καθεστώτος των ναζιστικών, εκτελέστηκε το 1944 στη φυλακή του Βρανδεμβούργου.
• Rablstraße 3: Ignaz Rößler, μαχητής σοσιαλδημοκρατικής αντίστασης και πρώην δημοτικό συμβούλιο, πέθανε στη φυλακή της αστυνομίας στο Linz το 1945.

Τα εμπόδια, τα οποία λένε επίσης τις ιστορίες και την προσωπική μοίρα των θυμάτων με κάθε όνομα, είναι κάτι περισσότερο από μνήμες - αποτελούν μέρος μιας ζωντανής και μετακίνησης πολιτισμού μνήμης. Αυτά τα μνημεία όχι μόνο μνημονεύουν το παρελθόν, αλλά και για την καταπολέμηση της ξεχνώντας, όπως ο Gunter Demnig, ο αρχηγός αυτού του έργου, προοριζόταν. Τα εμπόδια είναι τώρα το μεγαλύτερο αποκεντρωμένο μνημείο στον κόσμο, με πάνω από 100.000 λιπαρές πέτρες στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που φέρνουν τις ιστορίες των διωγμένων στην καθημερινή ζωή. Κάθε πέτρα είναι χειροποίητη και τεκμηριώνει τη μοίρα ενός ατόμου που υπέφερε από το ναζιστικό καθεστώς.

, ωστόσο, υπήρξαν επίσης κρίσιμες φωνές που εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με την αξιοπρέπεια αυτών των αναμνηστικών λίθων. Τα εμπόδια είναι συχνά ο στόχος των εξτρεμιστικών επιθέσεων και οι πρωτοβουλίες σε διάφορες πόλεις αντιδρούν με δράσεις καθαρισμού για να επιστρέψουν την αρχική τους λάμψη στις πέτρες μνημείων. Έτσι, επίσης, στο Wels, όπου οι Πράσινοι δείχνουν ότι η μνήμη των θυμάτων του εθνικού σοσιαλισμού πρέπει να διατηρηθεί ζωντανή και δεν μπορεί να ωθηθεί στο παρασκήνιο.

Αυτό καθιστά σαφές ότι η συνειδητοποίηση της ιστορίας και της διδασκαλίας πρέπει επίσης να βρει μια θέση στην κοινωνία στο μέλλον. Είναι θέμα κοινότητας και ευθύνης να φροντίζουν τα εμπόδια και να μην ξεχαστούν οι ιστορίες των θυμάτων.

meinzirk.at muenstertube.wordpress.com
t-online.de