Weense chocoladefabriek: een vergeten erfenis is herontdekt!

Weense chocoladefabriek: een vergeten erfenis is herontdekt!

Penzing, Österreich - Wenen, een stad met een diepgewortelde chocoladetraditie, herbergt niet alleen beroemde confecties, maar ook onontgonnen verhalen van vroegere tijden. In Meiselstraße 9, ooit het huis van een chocoladefabriek, werd een deel van dit bewogen verhaal grotendeels vergeten. Sinds de jaren zeventig zijn er nauwelijks digitale sporen of records geweest die doen denken aan de voormalige hoogtijdagen van de fabriek. [Meinverzirk] meldt dat zelfs het Rudolfsheim-Fünfhaus District Museum geen informatie over de fabriek zou kunnen verstrekken.

De eerste impuls voor het zoeken naar sporen werd gegeven door de "Schokomichi" -chocolatier, die de herinnering aan de Hawlik -familie en haar ooit bloeiende chocoladeproductie hield. Michael Mantl-Mussak, een afstammeling van de Hawliks, deelt zijn kennis van de geschiedenis van de fabriek, die in 1914 werd opgericht door Anton Hawlik, een immigrant uit Telč in Bohemen. Wat begon met een kleine keuken, ontwikkelde zich snel tot een fabriek in Meiselstrasse en verhuisde uiteindelijk naar Pelzgasse 20 in 1941. Mantl-Mussak benadrukt dat het bedrijf onder de naam Anton Hawlik & Sons actief was tot de jaren 1970 voordat het werd verwijderd uit het commerciële register na het commerciële register na het doden van Josef, omdat de afstammelingen niet geïnteresseerd waren in continuatie.

inzicht in het verleden

De verhalen over de Hawlik -fabriek zijn niet alleen historische anekdotes; Ze documenteren ook de passie en toewijding die zijn aangepakt in de chocoladeproductie. Mantl-Mussak behoudt waardevolle historische objecten zoals documenten, een zeehondenring en een konijnencastvorm. Deze memorabilia getuigen van de betekenis die het gezin en hun product hadden in de Oostenrijkse chocoladecultuur. Anton Hawlik was zelfs president van de Oostenrijkse chocoladefabrikanten en werd geëerd met zijn eigen Hawlik March.

Bovendien, Brigitte Neichl van het District Museum of the Old Newspaper -artikelen, die rapporteren over verjaardagsla en opmerkelijke evenementen in de chocoladefabriek. Michael Reimer van "Schokomichi" meldt dat zijn vader ooit overwoog de fabriek over te nemen - een project dat niet in werkelijkheid werd geïmplementeerd. Het gebouw in Meiselstraße 9 draagt nog steeds de naam "Chocolate Factory" en doet denken aan de zoete tijden die ooit in de muren plaatsvonden.

de chocoladecultuur van Oostenrijk

De geschiedenis van de Hawlik -fabriek is slechts een klein deel van de rijke erfenis van chocolade in Oostenrijk. Dit heeft zijn plaats in de culinaire kunst van het land en viert een lange geschiedenis - beginnend met de introductie van chocolade uit de nieuwe wereld, die erg populair was als een warm drankje. Vooral in de keizerlijke Wenen was chocolade een statussymbool dat ook Maria Theresia gebruikte voor haar persoonlijke plezier. Het culturele erfgoed van Oostenrijk omvat beroemde snoepjes zoals de Sachert -cake en de kardinale sneden, die een traditie zijn geworden in Weense koffiehuizen, zoals wordt vastgelegd op [Chocolate World].

Vandaag delen drie grote fabrikanten in Wenen de markt: Heindl, May en Niemetz. Heindl, bekend om zijn grote selectie zoete zoetwaren, heeft de afgelopen jaren zijn gebouwen krachtig aangepast en heeft nu meer dan 31 zoetwinkels in Oostenrijk geëxploiteerd. Manier, beroemd om zijn wafels met roze verpakking, is ook gebaseerd in het 17e district en uitgebreid. Deze bedrijven laten zien dat de traditie van chocoladeproductie ook erg populair is in de moderne tijd, zelfs als veel kleinere fabrikanten de afgelopen decennia aan de kant zijn geweest, zoals [Wenen-Trips] meldde.

De liefde voor chocolade is en blijft een integraal onderdeel van de Oostenrijkse cultuur - van de traditionele koffiehuizen tot moderne chocoladefestivals die regelmatig plaatsvinden in steden zoals Wenen en Graz. De uitwisseling van recepten, de terugkeer naar oude ambachten en de creatieve creatie van nieuwe producten zorgen ervoor dat de zoete verleiding nooit weggaat.