Ernst Jandl: Century wiedeńskiej poezji i jego trwałe dziedzictwo

Ernst Jandl: Century wiedeńskiej poezji i jego trwałe dziedzictwo

Wien, Österreich - Dzisiaj świat literacki upamiętnia jednego z największych poetów w Austrii: Ernst Jandl. 9 czerwca 2000 r. Zmarł pisarz eksperymentalny, który w tym roku obchodziłby swoje 100. urodziny. Jandl urodził się w Wiedniu 1 sierpnia 1925 r. I pochodził z artystycznie zainteresowanej rodziny; Jego matka była nauczycielką i pracownikiem banku ojca. Wpływ matki zaczął pisać i opublikował swój pierwszy wiersz w wieku dwunastu lat.

Jego kariera szkolna grała w Jandl w Kundmanngasse High School w Wiedniu, gdzie na wczesnym etapie sprzeciwił się krajowego socjalizmu. Po ukończeniu szkoły został powołany do służby wojskowej w 1943 r. I spędził trochę czasu jako więzień wojny w Anglii, gdzie nie tylko nauczył się angielskiego, ale także znał literaturę amerykańską. To znacząco wpłynęło na jego późniejszą pisownię. Po powrocie do Austrii studiował niemieckie studia i angielski i pracował jako nauczyciel w wiedeńskiej szkole średniej do 1979 r.

ścieżka literacka

Jego droga do literatury rozpoczęła się oficjalnie w 1952 r. Wraz z publikacją jego pierwszych wierszy w magazynie „Neue Wegen”. Dwa lata później pojawił się jego pierwszy tom wierszy „Other Eyes”, który ukształtował styl Jandla, używając codziennego języka i rezygnując z metafor. W kolejnych latach ściśle współpracował z pisarzem Friederike Mayröcker, który został jego partnerem i z którym utrzymywał kreatywną wymianę.

Przełom nastąpił w 1966 roku wraz z publikacją zespołu wierszu „Loud and Luise”, który obejmuje zarówno wiersze dźwiękowe, jak i mowy i jest uważane za jedną z centralnych dzieł dźwiękowej i konkretnej poezji. To był pierwszy z wielu dzieł, które charakteryzują się szczególną radością eksperymentów. Jandl był nie tylko znany ze swoich wierszy, ale także ze swoich sztuk radiowych, takich jak „Five Men People” i „Röcheln der Mona Lisa”.

Wpływ i dziedzictwo

Jandla wykracza daleko poza granice Austrii. Jest uważany za ważnego przedstawiciela poezji eksperymentalnej na arenie międzynarodowej i był członkiem grupy wiedeńskiej, która walczyła z konserwatywnymi prądami polityki literackiej. Jego wiersz „Schtzngrm” jest przykładem jego innowacyjnego i dźwięcznego języka, który urzeka słuchacza i czytelnika.

Z licznymi nagrodami, w tym dużą nagrodą państwową austriacką za literaturę i wielki złoty medal honorowy za służby wokół Republiki Austrii, jego wkład w literaturę został uznany. Jandl prowadził kampanię politycznie i wyraźnie skomentował wyzwania swoich czasów. Uznał, że pisanie do Auschwitz nie było barbarzyńskie i zaprzeczał poglądom wybitnych postaci, takich jak Theodor W. Adorno.

Ernst Jandl zmarł w wieku 75 lat i został pochowany na Centralnym Cmentarzu Wiedeńskim, gdzie jego partner Friederike Mayröcker również znalazł swój ostatni odpoczynek. Jego spadkobierca literacki jest nadal rozpoznawany, na przykład przez Nagrodę Ernsta Jandla nazwanego mu imieniem, która jest przyznawana co dwa lata. Posiadłość Jandla znajduje się w archiwum literatury Austriackiej Biblioteki Narodowej, aw Wiedniu znajdują się ulice i parki, które mają swoją nazwę.

Dla świata literackiego praca Jandla pozostaje cennym atutem, który inspiruje i jest zabawny dla pokoleń. Jego niestrudzone wysiłki na rzecz języka i sztuki pozostaną niezapomniane.

Możesz dowiedzieć się więcej o życiu i pracy Ernsta Jandla w raportach oeln.net i wikipedia