Ernst Jandl: A Century of Weense poëzie en zijn blijvende erfenis

Ernst Jandl: A Century of Weense poëzie en zijn blijvende erfenis

Wien, Österreich - Vandaag herdenkt de literaire wereld een van de grootste dichter in Oostenrijk: Ernst Jandl. Op 9 juni 2000 stierf de experimentele schrijver die dit jaar zijn 100e verjaardag zou hebben gevierd. Jandl werd geboren in Wenen op 1 augustus 1925 en kwam uit een artistiek geïnteresseerd gezin; Zijn moeder was een leraar en de bankmedewerker van zijn vader. In beïnvloed door zijn moeder begon hij te schrijven en publiceerde hij zijn eerste gedicht op de tedere leeftijd van twaalf jaar.

Zijn schoolcarrière speelde Jandl op de Kundmanngasse High School in Wenen, waar hij zich in een vroeg stadium verzette tegen het nationale socialisme. Na zijn afstuderen aan school werd hij in 1943 opgesteld in militaire dienst en bracht hij enige tijd door als krijgsgevangene in Engeland, waar hij niet alleen Engels leerde, maar ook bekend was met de Amerikaanse literatuur. Dit heeft zijn latere spelling aanzienlijk beïnvloed. Na zijn terugkeer naar Oostenrijk studeerde hij Duitse studies en Engels en werkte hij tot 1979 als leraar op een Weense middelbare school.

het literaire pad

Zijn weg naar de literatuur begon officieel in 1952 met de publicatie van zijn eerste gedichten in het tijdschrift "Neue Wegen". Twee jaar later verscheen zijn eerste deel van gedichten, "Andere Eyes", die de stijl van Jandl vormden door de dagelijkse taal te gebruiken en metaforen voor te gaan. In de daaropvolgende jaren werkte hij nauw samen met de schrijver Friederike Mayröcker, die zijn partner werd en met wie hij een creatieve uitwisseling handhaafde.

De doorbraak kwam in 1966 met de publicatie van de gedichtband "Loud and Luise", die zowel geluids- als spraakgedichten omvat en wordt beschouwd als een van het centrale werk van de geluids- en concrete poëzie. Dit was de eerste van vele werken die worden gekenmerkt door een speciale vreugde van experimenten. Jandl stond niet alleen bekend om zijn gedichten, maar ook voor zijn radiospelen zoals "Five Men People" en "The Röcheln der Mona Lisa".

invloed en legacy

De invloed van Jandl reikt veel verder dan de grenzen van Oostenrijk. Het wordt als een belangrijke vertegenwoordiger van internationaal experimentele poëzie beschouwd en was lid van de Wenen -groep die vocht tegen de conservatieve stromingen van literair beleid. Zijn gedicht "SCHTZNGRM" is een voorbeeld van zijn innovatieve en sonore taal die zowel de luisteraar als de lezer fascineert.

Met talloze prijzen, waaronder de grote Oostenrijkse staatsprijs voor de literatuur en de grote gouden eremedaille voor diensten in de Republiek Oostenrijk, werd zijn bijdrage aan literatuur erkend. Jandl voerde politiek campagne en gaf duidelijk commentaar op de uitdagingen van zijn tijd. Hij was van mening dat het niet barbaars was om naar Auschwitz te schrijven en sprak de opvattingen van prominente personages zoals Theodor W. Adorno in tegenspraak.

Ernst Jandl stierf op 75 -jarige leeftijd en werd begraven op de Wenen Central Cemetery, waar zijn partner Friederike Mayröcker ook haar laatste rust vond. Zijn literaire erfgenaam wordt nog steeds erkend, bijvoorbeeld door de Ernst Jandl -prijs die naar hem wordt genoemd, die om de twee jaar wordt toegekend. Het landgoed van Jandl bevindt zich in het literatuurarchief van de Oostenrijkse nationale bibliotheek, en in Wenen zijn er straten en parken die zijn naam hebben.

Voor de literaire wereld blijft het werk van Jandl een waardevol bezit dat generaties lang inspireert en leuk is. Zijn onvermoeibare inspanningen voor taal en kunst zullen onvergetelijk blijven.

U kunt meer te weten komen over het leven en het werk van Ernst Jandl in de rapporten van meinbezir "https://www.oeln.net/ernst-jandl" target = "_ blank"> oeln.net en wikipedia .